De kosmische ruimte kent geen grenzen, evenmin als deze klinkklare 'fotografische' ONZIN, heden ten dage ook wel 'kunst' genoemd.
De betrokken 'fotografen' hadden voor de realisatie van hun 'fotografisch werk' vooraf sterrenkundigen, biologen en psychiaters onder de arm genomen en geraadpleegd en ook de wetenschappelijke corpora van een paar universiteitsbibliotheken nageplozen. Ja, zonder dat soort professionele ondersteuning door een plejade wetenschappers uit diverse wetenschappelijke disciplines gaat het blijkbaar niet meer....in de hedendaagse 'fotografie' (zie ook voorgaand item over de filosofische dissectie van de opgezette MOT en de fantastische ontdekking van een parallel verband tussen dode motten en fotografie gekoppeld aan wetenschappelijk onderzoek naar anti materie en experimenten in het bellenvat, luisterend naar de koosnaam "Gargamelle" ).
Lees alles over het mysterie van HET (ZWARTE) GAT IN DE 'FOTOGRAFIE' en wordt daarmee op slag ONEINDIG veel wijzer : HIER.
U kan ook alles wat U - als gecultiveerd mens - dient te weten over de diepzinnige betekenissen van (echte) GATEN IN FOTO'S vernemen door aandachtig te luisteren naar wat een specialist in gaten-fotografie hierover weet te verzinnen. De hedendaagse 'fotograaf' Anne de Vries maakt foto's van gaten of maakt gewoon echte gaten in (geprinte) foto's en zet ze (zijn foto's) dan op een rijtje: eerst de foto's met veel gaten (zoals de Emmenthal kazen), vervolgens de foto's met iets minder gaten erin (zoals de Gruyère kazen) en als laatste de gatloze foto's (zoals de Hollandse volle kazen). Als alle foto's in volgorde van hun gatenkarakteristiek geplaatst zijn, mag het geïnteresseerd gaten-gapend publiek hierbij zelf een verhaal verzinnen, een verhaal met gaten uiteraard.
Deze hedendaagse 'fotograaf' streeft naar eigen (ernstig klinkend) zeggen, op langere termijn naar het bereiken van het ultieme "GAT" in zijn foto's om aldus een "TIJDSLOZE TIJDSLIJN" (sic!) te creëren.
Er zijn er die voor minder "in 't Guislain" belanden.
In vroeger tijden, toentertijd, in den ouden tijd (antiquis temporibus) fotografeerde men doorheen gaten, gebezigd als dieptescheppend element en omkadering, een verder in de ruimte gelegen concreet iets dat de moeite waard was om te fotograferen of als dusdanig aanzien werd. Nu, heden ten dage ( in hoc tempore) fotografeert men die gaten zelf als waren het uit de Ruimte Gevallen Keutels Van E.T. die op zichzelve desgevallend zouden kunnen worden aanzien als iets dat mogelijkerwijze zou kunnen worden geacht misschien de moeite waard te kunnen zijn. Maar ja, andere tijden zijn ook andere mensen en andere mensen genereren andere geesten en soms andere - maar daarom geen betere - gedachten Alleen de gaten zijn doorheen alle tijden dezelfde en zichzelve gebleven. Dit kan ook niet anders, een gat is niet tijdsgebonden of trendgevoelig : een gat is en blijft altijd een gat. Even waar is dat in de ogen van mensen het ene gat het andere niet is en dat hetzelfde gat door de ene anders kan worden bekeken dan door een andere. Edoch dient een gat ten gronde niet om naar te kijken maar om te GEBRUIKEN, zoals men dat in vroeger tijden - onder meer en onder andere - in de fotografie consequent toepaste.
Zet U nu eerst even neer (op uw gat) en luister dan naar deze adembenemend waanzinnige gaten foto historie : HIER
Deze en andere buitenissige buitenaardse zottigheden (ultimae stultitiae extraterrestres) worden thans door het Amsterdams ruimtestation FOAM met de tele tijd machine 'in reverse' uit het heelal op aarde teruggeflitst onder de welsprekende naam "photography - in reverse".
FOTOGRAFÍA, ADÓNDE VA ???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten