BEELDEN, WOORDEN EN TAAL

Een eerder geplaatste reactie op een item op de blog van fotorecensent Johan de Vos:

http://johandevosfotorecensent.skynetblogs.be/archive-week/2008-07

[31.05.2009 : intussen heeft foto recensent Johan De Vos zijn blog zonder enige toelichting, zonder boe of ba, opgedoekt en van het net verwijderd. Het lijkt erop dat zijn blog enkel een soort 'test instrumentje' was voor zijn-naar eigen zeggen en schrijven- 'laatste boek over fotografie en foto's'. Blijkbaar was foto recensent Johan De Vos vooral geïnteresseerd in het (af)maken van zijn boekje, niet zozeer in zijn blog en nog minder in de bezoekers, lezers van zijn blog en al helemaal niet in de mensen die reageerden op de standpunten op zijn blog Dit intussen verschenen boekje draagt de titel 'nerveuze pixels'. Deze titel zegt niets, misschien wel de inhoud van het boekje? Ik zal het met alle aandacht, grondig en kritisch lezen en op dezelfde wijze mijn standpunten en visies ter zake volgens de ingeschatte lengte, breedte, dikte, diepte en gewicht van het boekje, uitgebreid weergeven op deze blog ]


18-02-2008, 05:53:24
Beelden, woorden en taal
Het beeld en de functies van het beeld zijn inderdaad zeer complex, ik kan het ook niet vatten. Wat ik wel meen te weten is dat een ( door de mens waargenomen) beeld een via het licht of een andere vorm van energie tot stand gekomen en via het menselijk oog of via een ander zintuig door de menselijke hersenen gevormde projectie is van externe materiële objecten en hun eigenschappen. Deze projectie heeft bepaalde specifieke kenmerken, verschillend van mens tot mens. De menselijke hersenen zijn evenwel niet in staat om deze projecties "waarheidsgetrouw" op te slaan of te bewaren en kunnen dus ook niet "waarheidsgetrouw" worden gereproduceerd en ook niet "uitgeprint". Dit heeft te maken met de complexiteit van de hersenbeelden, het zijn geen foto's of filmbeelden, ze zijn méér dan foto's en filmbeelden. De hersenenbeelden zijn ook niet concreet, ze zijn volkomen abstract en laten ons toe te denken en te redeneren in "taal" die dus in wezen een uiterst gesofistikeerd opgebouwd en functionerend systeem van volkomen abstracte hersenbeelden is, verworven op basis van projecties van de materiële buitenwereld. De poëtische quote dat één beeld (foto) meer zegt dan duizend woorden, neemt men dus best met een poëtische korrel zout omdat er zich in onze hersenen net het omgekeerde afspeelt: één woord staat dan voor de abstractie van duizenden, miljoenen, miljarden...geprojecteerde beelden van objecten uit de buitenwereld, m.a.w. de hoogste vorm van abstracte beeldvorming is het "woord". Dat is ook de reden waarom we met woorden als abstracte begrippen veel beter en vooral efficiënter kunnen communiceren dan met concrete, niet abstracte beelden, met foto's. Met woorden als begrippen kunnen we ook (logisch) redeneren, met concrete beelden, met foto's helemaal niet. Foto's zijn dan ook niet meer dan louter technisch geproduceerde objecten, ze "zeggen" en betekenen op zich en uit zichzelf niets, ze moeten worden herkend en geïnterpreteerd binnen de, van mens tot mens verschillende, "databanken" van volkomen abstracte hersenbeelden, desgevallend ook naar buiten toe "uitgedrukt", maar dan enkel in de woorden van een bepaalde gemeenschappelijk aangenomen taal, de taal waarin we altijd onzichtbaar denken maar desgevallend ook hoorbaar spreken of zichtbaar schrijven.